New Orleans

De dag begint feestelijk met een gezongen verjaardagslied door Wim en Ans voor Karel én kadootjes en lieve whatsapps vanuit Nederland.

We gaan vandaag op weg naar New Orleans, ook wel genoemd "the big easy". De stad is in 1718 door Jean-Baptiste Le Moyne de Bienville gesticht en is genoemd naar de Fransman Filips II van Orléans. New Orleans is de bakermat van de slavenmuziek, de gospelmuziek, dixieland en jazz. De Franse invloeden zijn overduidelijk in het straatbeeld aanwezig. Hier en daar wordt zelfs nog uitsluitend Frans gesproken.  (Wim schudt dit soort feitjes gewoon uit de losse pols...).

De reis verloopt voorspoedig en na ongeveer drie uren rijden arriveren we in New Orleans. Wát een drukte en hectiek! Ons hotel ligt downtown in het French Quarter. Klinkt leuk, maar je kunt de auto nergens kwijt. Geen punt, dat wordt voor je geregeld door iemand van het hotel. Althans, daar gaan we vanuit, want we hebben de sleutels van de auto meegegeven aan een meneer die een shirt aan had met de naam van ons hotel 😜.

Één van ons kijkt op de twaalfde verdieping schitterend uit over New Orleans en de ander kijkt op de tiende etage minder schitterend uit op een muur van een ander gebouw dat zes meter daar vanaf staat. 

We gaan direct op pad en blijkbaar zitten we écht erg centraal en hebben we de auto niet nodig. We lopen in vijf minuten naar Bourbon Street, the place to be. Het is érg heet en érg rommelig in Bourbon Street. Het lijkt veel van zijn vroegere allure te hebben verloren. Er spelen veel bandjes in de kroegen, maar we zijn nog niet onder de indruk. We lopen richting de Mississippi en genieten van het uitzicht. Wát een bijzondere plek om hier je verjaardag te mogen vieren! (Karel, hiep hiep hoera).

In de avonduren vertrekken we weer richting Bourbon Street voor een avondje muziek. Dat valt ernstig tegen. We komen terecht in een buiten jazzclub en dat is nog best leuk en gezellig. Verder biedt Bourbon Street op deze avond helaas veel 13 in een dozijnbandjes. Morgen weer een dag 😅.